Κυριακή 26 Δεκεμβρίου 2010

Issue #4 - Never Gonna Give You Up... - by Failure Cult

Που το θυμήθηκες ρε; Ναι, εκεί ήμουν, μη μου κάνεις το μαλάκα. Δεν τις χάνω αυτές τις φάσεις. Τα "μετά" τα ξέρεις; Άσε τις μαλακίες ρε, γιατί το ανέφερες τότε; Χαχαχαχαχα... Ετοιμάσου...
Άραζα, που λες, στον καναπέ την ώρα που μπήκε. "Είσαι μόνη σου σήμερα;", μου κάνει, δεν απάντησα στην εξυπνακίστικη αηδία του, κοίταξα απέναντι όλο χάρη, γύρισε το κεφάλι του και το βλέμμα του έπεσε με τη μία στον άλλο. Δεν ξέρω ρε, αν μπορούσες να σκοτώσεις κάποιον απλά κοιτάζοντάς τον, ο τότε έτσι μου  θα έπεφτε στο πάτωμα απολύτως διαμελισμένος. Scanners φάση. Καύλα...
Άρχισε να πηγαίνει προς το μέρος του. Με τσαμπουκά και καλά, ξέρεις τώρα. Εγώ κυρία. Το ποτάκι μου, το τσιγαράκι μου, α-πα-θέ-στα-τη. Τον σκούντηξε ελαφρά και του ψιθύρισε κάτι. Ή μπορεί και να του το 'πε κανονικά, αλλά ήταν δυνατά η μουσική και δεν άκουγα. Εισέπραξα μονομιάς μια ματιά όλο μίσος και από τους δύο. Τι καλά...
Τα λέγανε ωραία και καλά τα αγόρια μου, που λες, ώσπου ο πρώην άρχισε να φωνάζει κάτι ακατάλληπτα, σε πάρτυ ήμασταν ρε πούστη, μουσικές δυνατά και τα σχετικά, εκείνη την ώρα συνειδητοποίησα ότι έπρεπε να πλησιάσω ν' ακούσω. Το έκανα... Καθόλου διακριτικά ομολογουμένως.
... Κι αυτά τα οποία συζητιόταν δεν ήταν τίποτα περισσότερο από ένα μάτσο φαλλοκρατικές μπούρδες του τύπου "εμένα μου τον ρούφηξε πριν μάθει τ' όνομά μου, εγώ την πήρα απ' τον κώλο στη σκάλα της πολυκατοικίας, εγώ δεν έβαλα ποτέ καπότα" και άλλα φαιδρά. Φρίκαρα με τη μαλακία τους ρε. Άδειασα το υπόλοιπο του ποτού μου στη μούρη του πρώην, ξαναγέμισα το ποτήρι με το πάσο μου, Bloody Mary έπινα ρε, θέλει το χρόνο του,  και το 'ριξα στα μούτρα του νυν. Σα να τους ξύπνησε η κίνησή μου. Καλά, αρχίδια, τα ίδια χάλια ήταν. Παρατηρώντας τις σκατόφατσές τους, έξτρα κοκκινισμένες απ' τη ντομάτα, έβαλα τα γέλια. Δεν μπόρεσα να κρατηθώ. Είχες φύγει εκείνη την ώρα; Έχασες, φίλος...
Μερικές στιγμές λείπουν από το μνημονικό, είχα πιει και λίγο, με θυμάμαι μετά στο πίσω κάθισμα ενός αυτοκινήτου, του δεύτερου μάλλον, δεν το 'χα δει και ποτέ, ήμασταν λίγο καιρό μαζί. Σταματήσαμε σε μια ερημιά, με πέταξαν έξω, λίγο βίαια, τα μουνιά, μαλάκες ρε, τι να πεις, και μου την πέσανε άγρια. Και οι δύο. Δεν είναι ότι δεν αντέδρασα, απλά γούσταρα το HxC Porn σκηνικό και ενέδωσα, αυτό είναι όλο, δεν το 'χα ξανακάνει ποτέ άλλωστε, η περιέργεια είναι μεγάλη πουτάνα. Η φάση, βέβαια, είναι ότι δε με γάμησαν, εγώ τους γάμησα τελικά.
Μαλάκα, τους είχα τον ένα στο στόμα, τον άλλο μέσα μου, μία στο μουνί μία στον κώλο και αλλαγή, φαντάζομαι πόσο αντράκλες θα ένιωθαν, πόσο ατομάρες, πόσο αρσενικά, τα μηδενικά, χαχαχαχαχαχαχα, το 'πιασες; Ποιήτρια ρε πούστη. Δε γούσταρα μία στο μεταξύ, και μόνο στη σκέψη των όσων προηγήθηκαν ξενέρωνα. Ή μπορεί απλά οι τσόντες να είναι ένα ψέμα. ΧΑΧΑΧαχαχα.
Όταν και τα δύο ζώα τελειώσανε και ψόφησαν στον ύπνο όλο αυταρέσκεια, ξέρεις τι έκανα; Ντύθηκα, πήρα τ' αμάξι κι έφυγα. Τους χάζευα απ' τον καθρέφτη να ωρύονται ολόγυμνοι και γελούσα... Γελούσα ναι.
Παράτησα τ' αμάξι κάπου στο Μενίδι, πήρα ένα ταρίφα και γύρισα σπίτι... Που να με βρούνε ρε; Το κινητό το πέταξα με τη μία, χαχαχαχαχαχα. Άστους να ψάχνουν, χέστηκα... Γαμώ τις γροθιές στην πατριαρχία, δε νομίζεις;

1 σχόλιο: