Κυριακή 15 Ιανουαρίου 2012

Let's Dance...

Έλα ρε, από πέρυσι έχω να σε δω ρε.... Αχαχαχαχαχαχα. Έτοιμος για true fiction φάση;
Είσαι όμως σίγουρος ότι λέω αλήθεια; Δεν ξέρω, αυτό δε θες; Την αλήθεια; Αυτό δεν είναι και το ενδιαφέρον της ιστορίας μου; Της ζωής μου αν θέλεις; Το ότι είναι πραγματική; Εσύ πάντα έλεγες ότι οι καλύτερες ιστορίες είναι οι "βγαλμένες από τη ζωή"  όχι εγώ.
Εγώ; Εγώ θέλω και λίγο παραμύθι. Νεράιδες και παλικάρια, αχαχαχαχαχαχαχα. Μόνο μη μου βάλεις για υπόκρουση κανα Nino Rota, θέλω hardcore punk. Να μου πάει. Να φεύγουν κεφάλια από δράκους για πάρτη μου και να γελάω. Θέλω να γελάω ρε μαλάκα, δεν μπορώ άλλο. Δεν μπορώ, σοβαρά σου μιλάω.
Έκανε τραπέζι στους συναδέλφους από τη δουλειά ο πατέρας μου προχτές, οι μισοί απολυμένοι, οι άλλοι μισοί προς απόλυση, αρχίδια σου λέω, μ' έπιασε μια κλειστοφοβία. Ναι, έπρεπε να είμαι κι εγώ μπροστά. Α, δε σου 'χω πει; Ο πατέρας μου γουστάρει τρελά να μου δίνει μαθήματα "βγαλμένα από τη ζωή". Σαν αυτά που σ' αρέσουν. "Ααααα, εμένα η κόρη μου είναι καλλιτέχνης" τους είπε και ήταν σα να τους έσφαξε. "Καλλιτέχνης". Άεργο τεμπελόσκυλο. Δεν έχει ανάγκη τα φράγκα γιατί πλερώνει ο daddy. Άσχετα αν πριν σκάσω μπανιαρισμένη, αρωματισμένη και μουνάρα, μάζευα σερβιέτες απ' τα πατώματα στο κωλομάγαζο. Ε όχι ρε, δεν τους το είπε αυτό. Θα χαλούσε το "μάθημα". Οι τύποι που έχασαν ή πρόκειται να χάσουν τα πάντα κι εγώ. Που τα έχω όλα. Και δεν τα εκτιμώ. Ο μπαμπάς μου. Ο αγαπημένος μου.
Τα κρασιά ερχόταν και έφευγαν, την είχα ψιλοακούσει, ετοιμαζόμουν για τρελή καταστροφή. Και πάμε στα ωραία. Ας ξεκινήσουμε με ψέμα:
... κι έτσι πως ήμουν χάλια, άρχισα να τον κράζω που χρωστάει παντού, που τα 'χει γαμήσει όλα, που κάθε μηνιάτικό τους που δε θα δίνει, θα του βγάζει μιας μέρας βενζίνη για να πάει και να 'ρθει στο κωλογραφείο, που δουλεύω από τα δεκαοχτώ για να κάνω ό,τι μου καυλώσει, που τις κόκες μου τις κέρναγε η ηλίθια η αδερφή του...  Πήρα κι ένα άνεργο και πήγαμε να συνεχίσουμε τη βραδιά στο σπίτι του. Ναι ρε, τον έκανα άντρα, αχαχαχαχαχαχαχαχαχα...  
Και η αλήθεια... Τι τη θες μωρέ τώρα, μαλακία είναι... Αφού είσαι γκόμενα ρε μαλάκα, γουστάρεις παραμύθι... Άστο, σοβαρά.
Τον τέλειωσες τον καφέ; Θες άλλο;