Issue #3 - Μέσα απο ξένη ταυτότητα - by Salami

Αντιδρώ απότομα ή αδιάφορα στην έλλειψη σεβασμού, εξαρτάται πάντα απο τον άνθρωπο που ξεστομίζει κάτι που την ενεργοποιεί. Πάντα όμως βράζω ελαφρά μέσα μου ίσως για να μην καταλήξω ίδιος με τον ξεστομίσαντα (αν ο όρος είναι δόκιμος). Αυτός ο βρασμός είναι το μόνο αγνό συναίσθημα που μου έχει απομείνει καθώς όλα τα υπόλοιπα είτε έχουν μπασταρδευτεί σε σημείο δημιουργίας νέου συναισθήματος, είτε απλά δεν με ελκύει η χρήση τους. Ως άμυνα λοιπόν στην δυσκολία κατάποσης εγκεφαλικών απορριμμάτων, δημιουργώ περσόνες. Εύπεπτες καρικατούρες ανθρώπων που μπορώ να υποδυθώ, για να μην πικράνω / ενοχλήσω / προκαλέσω τον συνομιλητή μου καθώς, κατά βάση, είμαι ένας άνθρωπος που δεν αρέσκεται στην λεκτική βία. Ναι, ψεύδομαι! Ψοφάω να βρίζω, να ξεφτιλίζω, να προσπαθώ να μειώσω τον άλλον σε σημείο εξαΰλωσης. Τρελαίνομαι να ουρλιάζω στα μούτρα σου, να εξευτελίζω ότι αγαπάς και στην καλύτερη των περιπτώσεων να σου πετάξω την κοντινότερη καρέκλα ανάμεσα στα μάτια. Κι όμως... Το έχω κάνει ελάχιστες φορές. Έτσι συνεχίζω να βράζω και συνεχίζω να υποδύομαι τον μικρό, καλό Burt που κατά βάθος όλοι αγαπούν. Και έτσι θα μείνει γιατί του αρέσει να ζει ανάμεσα σε άλλους που τρέχουν μαζί του. Αλλά κάποια μέρα...

Με σεβασμό σε αυτούς που με ή θα με σέβονται

PhD Bartholomew "Burt" Salami