«Όταν μεγαλώσεις θα με θυμηθείς. Τα εγγόνια σου θα σε βρίζουν και εσύ δε θα φέρνεις και πολλές αντιρρήσεις… θα κατεβάζεις κεφάλι, χωρίς δισταγμό. Δε μπορείς να κάνεις κι αλλιώς. Κι εσύ φέρθηκες στη γιαγιά σου με τον πιο άσχημο – ανέντιμο – χυδαίο τρόπο. Γιατί; Δεν τρέχω κάθε μέρα από τότε που γεννήθηκες; Για εσένα…να μη σου λείψει τίποτα. Μόνο όταν φύγω θα το καταλάβεις…»
Μόνο τότε ο άνθρωπος καταλαβαίνει. Μέχρι εκείνη τη στιγμή, τίποτα δεν υπολογίζει. Όλα φαίνονται πιο καθαρά τώρα, κι ας μην ήρθε εκείνη η στιγμή. Πάντα ήσουν δίπλα μου. Πιο πολύ και από μάνα…Δε με άφησες, αλλά ούτε εγώ σε άφησα(πρέπει να το παραδεχθείς) . Μαζί τα περάσαμε όλα κι έχουμε πολύ δρόμο ακόμα μπροστά μας. Τίποτα δεν είναι τυχαίο. Όλα γίνονται για κάποιο σκοπό, στο ατελείωτο πέρα δώθε της ζωής. Αν θες όμως, άκου και αυτό:
Σ’ αγαπώ πολύ, αυτή είναι η αλήθεια, αλλά ποτέ δε στο ‘χω πει. Τί περιμένω άραγε; Το μυαλό δε βοηθάει τούτη την ώρα. Δεν ξέρω, βέβαια, αν ήθελες να το ακούσεις κιόλας. Δεν έχει σημασία. Το νιώθω. Μεγάλα λόγια δεν έχουν θέση εδώ. Ό,τι βγαίνει από την καρδιά είναι και παντοτινό. Έχε μου εμπιστοσύνη.
Συγγνώμη…
Όσο περνάει ο καιρός τόσο περισσότερο χαίρομαι που συμμετέχω εδώ μέσα... Συγκινήθηκα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίσαι ομοφυλόφιλος, άνθρωπέ μου;
ΑπάντησηΔιαγραφήeilikrina indiefuck giati simmetexis edw mesa; krima, mou arese h fasi edo, thimizi "post secret", mexri pou emfanistikes esu kai h gomena σου. eleos pia!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι ρε indiefuck, πόδι στα πουστρέλια και στις πουτάνες δώσε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜετά λύπης μου σε πληροφορώ, Ανώνυμε και άχρηστε, ότι το παραπάνω κείμενο ΔΕΝ αναφέρεται σ' εμένα, το/τη συντάκτη/τρια του δεν τον/την γνωρίζω καν, όχι ότι θα το πιστέψεις, αλλά λέμε τώρα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτο μεταξύ με τη φάση σου παίζουν δύο πράματα... Ή τυγχάνει να είμαι πανταχού παρόν στην μπλογκόσφαιρα, χμμμμ... σαν ο Θεός της, δεν ακούγεται και άσχημο, αλλά είναι μάααααλλον αδύνατο, ή πολύ απλά γουστάρεις κάθε λέξη που γράφω, απλά δεν το 'χεις συνειδητοποιήσει... Για ψάξτο εσύ, γιατί προσωπικά χέστηκα...
Xαχαχαχ...Ανώνυμος έφαγε καυλί...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο κείμενο είναι καλό.