Ρε μαλάκες, μόλις έμαθα ότι πέθανε ο John Hicklenton... Από τους μεγαλύτερους "παιδικούς μου ήρωες"... Ξενέρωσα ρε... Τελείως... Σκιτσογράφος στο 2oooAD, σκιτσογράφος, αρχίδια, ζωγράφος ρε πούστη, γαμάτες γραμμές, ιδιαίτερο στυλ, σκοτεινό, τι να πω ρε...
Μαλακίες, δεν υπάρχει τίποτα, δεν έχω ιδέα αν χωράει ένα τέτοιο κείμενο σ' αυτό το μπλογκ, αλλά ο Burt μου είπε ότι μπορώ να γράφω ό,τι μου καυλώσει, επομένως... Γάμησέ τα, τεράστια ξενέρα...
Δεν ξέρω τι στον πούτσο έχει γίνει φέτος, πολύ αντίο έχει πέσει και δε γουστάρω... Χάζευα σήμερα κάτι εικόνες του στο νετ, τελείως τυχαία λέμε, σε φάση "αυτό το παιδί τι να κάνει τώρα;", και βλέπω κάτω από ένα πίνακα το κλασσικό John Hicklenton RIP και ΓΑΜΗΘΗΚΑ μιλάμε... Μαλακοφάση από τις λίγες...
Τι σκατά να γράψω μετά; Επικήδειο; Αποχαιρετιστήριο κείμενο και καλά; Τι; Δε μου βγαίνει... Δε μου βγαίνει με την καμία όμως... Απλά... Απλά στεναχωρήθηκα ρε...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου